આખો દિવસ સાથે હતો, સાંજે શમી ગયો,
સૂરજને મારો પડછાયો કેવો
ગમી ગયો !
ખાલીપણું તો એકલાથીના થયું
સહન,
પંખી નથી તો ડાળીનો હિસ્સો નમી ગયો.
પંખી નથી તો ડાળીનો હિસ્સો નમી ગયો.
એવું કિનારાને થયું શું, નાખબર પડી,
મોજાંની વાતો સાંભળીને સમસમી ગયો.
મોજાંની વાતો સાંભળીને સમસમી ગયો.
આ ‘આપ-લે’માં થઈ જતા ખરબચડા હાથમાં,
ખણકાટ પાંચીકાનો ક્યારે આથમી ગયો?
ખણકાટ પાંચીકાનો ક્યારે આથમી ગયો?
શેરીમાં રમતા છોકરાની જેમ
કાફિયો,
કાગળ ઉપર આવી અનાયા સેરમી ગયો.
કાગળ ઉપર આવી અનાયા સેરમી ગયો.
-અંકિત ત્રિવેદી
No comments:
Post a Comment