એક નજર

એમની નજર મળીને થોડા

શબ્દો મળી ગયા

ભલેને અમને એના મળ્યા
અમે એ રસ્તે ગયાને
એમના પગરવ મળી ગયા

શોધવા ગયા અમે પતઝડમાં
ઝરણામાં વમળ બની ચાલ્યા ગયાને
અમે તો એમ જ પ્યાસા રહી ગયા,

એકાંતમાં મળી ગયા અમને
એક મુસ્કાન આપી ચાલ્યા ગયા,

એ હસતા ગયા,ને અમે
ઊભા-ઊભા રડતા રહી ગયા,

થઈ સવારને ઉજાશ થયું,
ત્યારે અમારી સવારનું અંધારું થયું

કવેળાએ યાદ, એમને કર્યાં તોય
દિવસમાં પણ એ અમારું
અજવાળું લઈ ગયા

-ચૌહાણકિરીટભાઈ